Hoe win je het vertrouwen van de niet-westerse consument? Volgens de Belgische etnomarketeer Rachid Lamrabat laat de traditionele marketing op dit gebied talrijke kansen liggen. Zonde, want deze groep groeit gestaag en heeft ook steeds meer te besteden. Maar andere culturen vergen soms een andere manier van marketing.
Zo vergt het wat tijd om de gunst van bijvoorbeeld de moslimconsument te winnen, weet Lamrabat die in Marokko geboren is en op zijn 3e jaar naar Vlaanderen verhuisde. Waar de traditionele marketing ervan uitgaat dat een goed vermarkt product zichzelf verkoopt, gaat het bij de moslimgemeenschap allereerst om vertrouwen, benadrukt hij. Pas als een moslim jou als aanbieder vertrouwt, beoordeelt hij je aanbod.
Begrip faken
Vertrouwen krijgt de moslimconsument als hij voelt dat er respect is voor zijn cultuur. Hij moet voelen dat je je werkelijk hebt verdiept in zijn normen en waarden, en ook begrijpt waarom dat zo is. Begrip ‘faken’ is uit den boze, dat voelt hij direct, schrijft Lamrabat. Kledingcollecties laten ontwerpen door ontwerpers met een hybride achtergrond bijvoorbeeld laat betrokkenheid zien. Als er moslims (met hoofddoek) werken in je zaak, helpt dat ook.
Marketingstrategie
Ben jij als ondernemer door de ballotage van een moslimgemeenschap, dan pas wordt jouw aanbod in overweging genomen. Dit betekent: het wordt in de gemeenschap gewikt en gewogen. Is de gemeenschap het onderling eens, bijvoorbeeld over het feit dat het product ‘halal’ is en past binnen de islam, dan is de grootste horde in je marketingstrategie genomen.
Toch kan het ook dan goed misgaan. Een hilarisch voorbeeld:
Coca Cola wilde in het Midden-Oosten een energiedrank op de markt brengen. Dit deed de gigant middels drie cartoons op reclamezuilen. In de eerste cartoon ligt een man gevloerd, uitgeput en dorstig in de woestijn. Na het drinken van de energiedrank op de tweede cartoon, springt de man op de derde cartoon een gat in de lucht en is weer vol leven. De Amerikaanse reclamemakers vergaten echter dat de Arabische bevolking van rechts naar links leest…..
Ramadanaanbieding
Ook op kleine schaal beschrijft Lambarat talrijke flaters. Zo plaatste een Franse supermarkt een reclamebord met een ramadanaanbieding naast een reclamebord met varkensvlees. Ook een ramadanaanbieding van pringels met baconsmaak viel natuurlijk niet in goede aarde. Toen een Hema-vestiging in België een medewerker met hoofddoek ontsloeg omdat het ‘neutraliteit’ wilde uitstralen, keerde de plaatselijke moslimgemeenschap zich collectief tegen dit filiaal.
Comfort en luxe
Schrijver en etnomarketeer Lamrabat beschrijft op talrijke gebieden hoe en waarom moslims consumeren, en wat je zeker wel en niet moet doen als je hun vertrouwen wilt winnen. ‘De groeiende middenklasse van moslims wil enerzijds de traditionele moslimwaarden bewaren, maar wil wel vooruitstrevend zijn en genieten van comfort en luxe’, schrijft hij. ‘Er is vanuit deze groeiende middenklasse met een niet-westerse achtergrond dus een toenemende vraag naar luxe-producten, van kleding, cosmetica en voeding tot vakanties en huisinrichting.’ Vooral dat aanbod neemt hij onder de loep in combinatie met de culturele waarden en normen van de moslimgemeenschap.
Mixen en matchen
Maar let op: de moslimgemeenschap is zeker niet homogeen. ‘De gemeenschap mixt en matcht’, zegt de schrijver. ‘De Europese moslim zoekt voortdurend naar manieren om de traditionele leefwereld met de westerse beleving te verzoenen. Het mixen en matchen is een zoektocht, die voortdurend evolueert en voor iedereen verschillend is.’
Oprechte interesse
Lukt het je oprecht nieuwsgierig te zijn naar de moslim-medemens en begrijp je hoe en waarom hij consumeert, dan hoef je die groeimarkt niet meer te missen. ‘Moslims willen andere producten, omdat ze vanuit hun culturele achtergrond winkelen. Als je weet wat dat inhoudt, kom je een heel eind.’ Bijvoorbeeld door dit boek te lezen..
De opdracht:
Deze column schreef ik voor mijn eigen blog ZZP-log (een website voor en over zzp’ers) op 2 december 2017. Met dit blog ben ik op 23 februari 2020 gestopt.
(c) Foto: Monique Koudijs (Meer foto’s Monique Koudijs op Flickr)
