‘Ik weet niet wat ik moet twitteren.’ Het is veel gehoord bezwaar van groentjes op Twitter. Beginnende twitteraars hebben vaak koudwatervrees. Zonde! Er valt een hoop leuks te beleven op dit sociale medium. Hoe langer je meedoet, hoe meer je ontdekt.
Op 10 januari 2010 verstuurde ik mijn eerste tweet. Na nog geen nanoseconde had ik mijn eerste volger. Waar die vandaan kwam en waarom ze mij ging volgen, was mij een raadsel. Zo interessant was mijn eerste tweet (‘Blog en twitteraccount aangemaakt. Ik doe weer mee met de wereld?’) ook weer niet.
Iemand ‘volgen’
In het begin wist ik ook totaal niet wát ik moest twitteren. Wie, wanneer en hoe zagen mensen mijn berichten voorbij komen? Hoe moest ik dat voor mij zien? En wat moest ik in hemelsnaam vertellen?
Vervolgens ging ik door alle bekende fases heen: de lichte schaamte die je voelt als je voor het eerst iemand gaat ‘volgen’ en de opwinding als je zelf wordt ‘gevolgd’. Ineens keken er allerlei onbekende mensen mee over mijn schouder en hadden een inkijkje in mijn leven. Vond ik dat leuk? Is het zinnig?
Denkkruimels
Ook ontdekte ik dat het een wereld is waar je ‘in’ moet zitten om echt te beseffen wat het is en wat het je zou kunnen opleveren. In mijn eerste tweets vertelde ik wat Twitter met mij deed. Zoiets van ‘Twitteren: het is alsof ik communiceer met het heelal. Wie raapt mijn ‘denkkruimel’ op en in hoeverre praat ik alleen met mijzelf?’ Ik kreeg helaas van niemand antwoord. Gaandeweg ging ik zelf meer mensen volgen, alleen al om te zien hoe zij ‘het deden’.
Fanatieke twitteraars
Sommigen zijn twitteraars in hart en nieren. Twitteren is hun tweede natuur. Neem nu Femke Halsema, ze is ervoor gemáákt. Ze geeft haar mening over tv-programma’s, politici in talkshows, actualiteiten en babbelt over haar kinderen en de huiselijke wekelijkse pizza-avond (zie kader) met een zorgeloos gemak. Steevast wenst ze al haar volgers (en dat zijn er meer dan 45.000) welterusten (ik weet nu dat ze meestal rond 23.30 gaat slapen). Kortom, je kunt ‘in’ levens kijken zonder dat ze jou zien: dat is best leuk.
Wat is Twitter
Een micro-blogging platform, zo noemen de deskundigen Twitter. Een tweet bestaat uit niet meer dan 140 tekens, ongeveer twee zinnen (sinds 2017 uitgebreid naar max 280 tekens, red.). Het aantal gebruikers groeit als kool. Dick Raman vertelt in zijn boek ‘Twitteren t resultaat’ dat er per dag 10.000 nieuwe tweople (jargon voor twittergebruikers) bij komen; een van de oprichters van Twitter, Biz Stone, heeft het in april 2010 al over 300.000 accounts per dag. Wereldwijd zijn er volgens hem 105 miljoen twitteraccounts. Minder dan 20 procent daarvan is actief.
Vanaf de lancering in 2006, is het medium pas echt goed in zwang gekomen in 2009. Begin 2010 kent Twitter in Nederland 168.000 actieve gebruikers. Wie zijn zij? Vooral journalisten, bloggers, ondernemers en marketingmensen gebruiken het medium actief en zien de voordelen, maar er is in Nederland (in juni 2010, red.) nog weinig onderzoek naar gedaan.
Nieuws op Twitter
Soms hoor je nieuws via Twitter eerder dan via de kranten of tv. Het bericht over de dood van Hans van Mierlo verscheen diezelfde dag al op Twitter. Politiek verslaggever Frits Wester was de eerste die het nieuws over de dood van het Dordtse meisje Milly Boele via Twitter naar buiten bracht.
Ook buitenlands nieuws komt regelmatig als eerste via Twitter binnen. Tijdens de protesten in Iran na de presidentverkiezingen in juni 2009 waren veel buitenlandse journalisten het land uitgezet. Westerse kranten maakten toen dankbaar gebruik van twitterende studenten uit Teheran die tweets met nieuws naar buiten brachten. Via de Twitterzoekterm #iranelections (een hekje gebruik je voor het aanduiden van een onderwerp of trefwoord, handig als zoekterm in de twitterdatabank) kon iedereen de tweets volgen.
Direct na de eerste bomaanslag in de metrogangen van Moskou werden er tweets verzonden dat er een tweede bomaanslag was. ‘De passagiers weten meer dan wij’ twittert de Russische correspondent Olaf Koens ter plaatse als hij het gerucht wil checken dat er sprake is van een derde aanslag. Dit bleek gelukkig loos alarm.
Twitterruzies en twitterfacts
Kranten halen hun nieuws steeds vaker van Twitter. Het Twitterfeest dat Femke Halsema voor al haar volgers organiseerde eind februari haalde de krant. Dit ‘feest voor een vrij web’ was een antwoord op het internetpessimisme van Koningin Beatrix, die in haar bezorgde kersttoespraak van 2009 sprak over ‘de leegte van virtuele ontmoetingen’.
Tijdens de vulkaanuitbarsting op IJsland, maakten twitteraars dankbaar gebruik van het medium. ‘Vannacht gaat m’n vlucht door! Naar Rome.. Daarna kan ik niet verder?! Heeft iemand een adres voor mij in Rome?’, twittert Marijn van Oosten op 18 april. Via de zoekterm #durftevragen (aan elkaar schrijven!) kun je allerlei vragen stellen waarmee je omhoog zit. Soms heb je binnen vijf minuten al een antwoord uit onverwachte hoek.
‘Jouw twitterbericht in de krant? Zet #nrcnext in je tweet’. De krant plaatst iedere dag een tweet die bijzonder of nieuwswaardig is. Bij steeds meer tv-programma’s, congressen en debatten kunnen twitteraars realtime meedoen: de tweets verschijnen in beeld of op een groot scherm in de zaal. Stel je eens voor: terwijl jij met je laptop op schoot zit, in je pyama met een zak chips binnen handbereik, kun je actief meedoen met interessante discussies elders. Een weelde, als je ervan houdt.
De drempel naar de politiek of je idool is lager dan ooit. Zo twittert Frits Wester op 20 april: ‘Straks om 15.20 uur wekelijks gesprek met min. Financiën De Jager. Mocht iemand nog een hele slimme vraag hebben, kom maar op.’ Ook de meest bekende zoekmachine Google heeft Twitter omarmt en voegde dit jaar nieuwe zoekfuncties toe die het je nog makkelijker maken te zoeken in de archieven van Twitter.
De kracht van Twitter
Langzamerhand leer ik de kracht van Twitter kennen. Allereerst: het is één mega-tiplijn. Allerlei deskundigen nemen deel aan deze microblog en wijzen je op nieuwtjes, boeken, websites waar je informatie kunt halen op hun vakgebied. Reuze handig als zij al een selectie voor je maken. Een dag bestaat immers maar uit 24 uur. In 140 tekens krijg je de ene tip na de andere over wat je moet zien, lezen, waar je zeker eens moet eten en welke muziek de moeite waard is.
Ondernemers, internetgoeroes, politici, zangers, schaatsers, actrices, schrijfsters, je kunt ze allemaal volgen en neemt dan als het ware deel aan hun leven. Het contact met je idolen is laagdrempeliger dan ooit. Je bent een deel van de familie geworden. Zo voel ik het zelf ook. Mijn volgers, ik heb er na drie maanden 22, zie ik, gek genoeg, als mijn familie waarvan ik steeds weer wil weten wat ze aan ’t doen zijn. Een dag geen Twitter, is een dag niet geleefd. Nou ja, dat is wat overdreven, maar je gaat het missen als je het een dag niet doet. Ik word er meestal wel vrolijk van.
Tweets klinken bijna altijd goedgemutst. Ik ben nog geen tweet tegen gekomen van een zeurkous, depri of zeiksnor. Dat heeft natuurlijk een reden: iedereen wil volgers scoren. Hoe interessanter je tweets, hoe meer volgers.
Wel íets loslaten
Sommigen bakken er niets van op Twitter. Ze geven niet veel prijs, twitteren geen persoonlijke gedachten, geven geen informatie over hoe ze hun dag besteden, wat ze lezen of waar ze warm of koud van worden en geven geen tips. Voor volgers is zo’n twitteraar meestal niet zo interessant. Voorbeeld: ‘Vanochtend bij de koffie een goed gesprek gehad. Een mooi begin van de dag’. Nou fijn, dat je een goed gesprek hebt gehad, maar met wie en waar ging het over, is wat je mede-twitteraars willen weten.
Je moet wel íets loslaten, een tipje van de sluier lichten over wie jij bent, wat je doet en wat je belangrijk vind in het leven. Een tip over een mooi boek bijvoorbeeld. Toen ik twitterde dat ik een bepaald boek over Social Media aan ’t lezen was, stond er de volgende dag een mail van de schrijver van het boek in mijn inbox. Zulke ervaringen maken Twitter grappig. Veel ondernemers, freelancers en zzp-ers gebruiken het om zich te profileren en grote bedrijven volgen de tweets over hun producten en kunnen daardoor beter inspelen op de markt.
Unfollowed worden
Je kunt ook weer unfollowed worden (iemand houdt dan weer op jou te volgen). Geen leuk gevoel. Ook al had je al het idee dat de betreffende volger niet helemaal in jouw wereld paste (je kunt van iedere volger meestal een foto en een kleine biografie zien), het voelt voor mij iedere keer toch weer als een afwijzing. Zo twitterde ik een keer in al mijn onschuld iets over hoofddoekjes. Op de website van NRC stond een filmpje over Moslima’s die een prohoofddoeklied zongen en ik twitterde de link met de opmerking ‘Creatieve actie’. Het heeft mij die dag drie volgers gekost.
Het kan ook zijn dat de volger jouw tweets toch niet zo interessant vindt, of er niets aan heeft. Het is net als in het gewone leven: het mixt of niet. Twitter is net een dorpsplein of een wereldwijde chatroom. Soms volg je iemand, gewoon uit nieuwsgierigheid, omdat je in het gewone leven zo’n persoon nooit zal tegenkomen en dus nooit zal weten waar zijn of haar dag uit bestaat en wat iemand belangrijk genoeg vindt om te vertellen. Dan vind ik het wel grappig om toch even te snuffelen aan al die levens om mij heen. Het medium is bijzonder gebruiksvriendelijk. Zelfs een techno-nitwit kan twitteren.
Twitterstream als spiegel
Voor mij werkte mijn twitterstream in de eerste maanden als een spiegel. Ik zat voornamelijk een beetje lollig en creatief te doen. Niets mis mee als je Twitter alleen voor privé gebruikt, om op een speelse manier contact te houden met je vrienden. Maar als je je ook zakelijk wilt profileren, is dat niet handig. In zo’n geval kun je beter met tips en nuttige informatie klanten trekken. Als zakelijk gebruiker moet je immers denken aan je online reputatie, een hot thema onder de Social Media-gebruikers. Het beste is om het een beetje af te wisselen: laat je persoonlijk kennen (wat doe je in je vrije tijd, welk boek vind je mooi, waarover wind je je op) en regelmatig wat zakelijke of inhoudelijke tips weggeven. Daar smullen volgers van en zullen er meer volgers volgen.
Kaders:
Een voorbeeld van een tweetgesprek
Marc-Marie Huijbregts twitterde aan Femke Halsema (april 2010): ‘Welke vragen moet ik zeker stellen aan Mark Rutte vanavond in de DWDD?’ Femke kan niets verzinnen en scheept hem een beetje af met de opmerking dat ‘ze niets kan verzinnen dat niet al lang aan hem is gevraagd’. Even later twittert de politica dat het die vrijdag pizza-avond is. Ook Marc-Marie leest dat bericht (hij volgt haar blijkbaar) en tweet vervolgens wat gepikeerd: ‘Vraag ik rechtstreeks iets aan de politiek en dan heeft de politiek pizza-avond.’
Handige urls over Twitter:
www.commoncraft.com/Twitter (filmpje in het Engels die kort uitlegt wat twitter is)
MKB Servicedesk: wat is Twitter?
www.twittergids.nl (overzicht van onderwerpen; niet compleet)
twitter.com/ (meld je hier aan)
search.twitter.com (zoekmachine twitter)
Overzicht twitterende Bekende Nederlanders
twitter.startpagina.nl/
twitter.com/kamertweets/ (overzicht van tweets van Tweede Kamerleden)
Assepoester op het Twittergala (blog over mijn eerste Twitterervaringen)
Twitterjargon en regels
DM privébericht aan een bepaald persoon.
RT retweet: het opnieuw versturen van een bericht van een ander.
@ username een openbaar bericht aan een bepaald persoon.
# onderwerp gebruikt om berichten te categoriseren, te gebruiken als zoekterm en om te reageren.
#durftevragen je kunt daarmee alles vragen aan het twitterpubliek wat je maar wilt.
NB: Dit artikel is gepubliceerd in het tijdschrift Plus Woman, juni 2010.
De opdracht:
Het idee is door mijzelf aangedragen.
© Foto: Monique Koudijs, Tekstbureau Hollandse Kost (Meer foto’s Monique Koudijs)
